Dit was Het...!!!

Hallo allemaal...,

Ik ben een beetje laat met het laatste verhaaltje, maar vind het wel net zo leuk om er nog 1 laatste afsluitend verhaal neer te zetten.

Na de vakantie in Agia Napa was onze laatste week echt aangebroken, wat een gek idee was dat..!!

Op woensdag zou de makelaar komen, maar omdat je het bij haar nooit zeker weet, zijn we nog eventjes naar de stad gegaan om zo'n beetje voor de laatste keer in Cyprus te shoppen!
's Middags kwamen we weer thuis en zijn toen al wat begonnen met opruimen.
Maar ook vandaag weer geen makelaar gezien of gehoord.
Tegen de avond gingen we nog naar de markt.
Dit hebben we dan ook gefilmd en hadden op de markt nog een gratis sketo (Cypriotische koffie) gehad.

Op donderdag zijn we voor de laatste keer naar het turkse gedeelte geweest.
Chantal & Miranda hadden hier nog erg hippe zonnebrillen gekocht.
Hierna nog een paar kleine boodschappen gedaan die we voor de allerlaatste dagen nodig hadden.

Op vrijdag zouden we voor de laatste keer naar het ziekenhuis gaan, om afscheid te nemen van iedereen!
Ook hadden we voor 1 afdeling toen nog een klein presentje. Dit was een magneet met klompen waar tulpen inzaten.
Dit vonden ze erg leuk en hebben ze meteen op de koelkast gehangen.
Hierna nog een keer voor het laatst in het ziekenhuis gaan eten.
Die middag belde Helena (de makelaar) op. Wanneer ze kon komen, we hadden afgesproken dat ze op zaterdag stipt om 11 uur bij ons moest zijn!!
Verder hebben we vandaag ook weer opgeruimd en weer wat dingen ingepakt die niet meer nodig zijn.
Moet wel zeggen de koffer werd al steeds zwaarder hier en we zijn nog lang niet klaar, dat wordt nog wat zondag!!!!

Om 11 uur stipt stond Helena voor de deur.
Ze zag al onze mooie versieringen aan de muur en we werden vriendelijk verzocht om deze eraf te halen en natuurlijk voor vertrek nog wat te poetsen..!!!
Niet alles werkte en deed het even goed, maar we zouden van zelf wel werken of zij ook zo slim was om daar achter te komen.
In de huiskamer ging ze eerst de stoelen tellen, hierna ging ze door naar de slaapkamers waar ze duidelijk ook zei dat het dekbed van haar was!! (ja, want zo'n groot dekbed past ook echt in onze koffer!!!)
Bij de slaapkamers keek ze verder of het bed er nog stond, doordat ze alleen hierna keek zag ze niet dat het licht op de slaapkamer van Kelly het niet deed!

Volgens haar was alles in orde en moesten we het laatste deel betalen.
Ze vroeg ook aan ons of wij het water hadden betaald, wij zo nee.
Hierop had ze verder niks te zeggen.
Wij hebben 3,5 maand nooit voor het water betaald, dus toch nog iets goedkoop!
Wij kregen van haar de verklaring dat alles in orde was en dat alles werkte.
Nou zo slim was ze dus niet!!!

Toen zij weg was, gingen we naar het zwembad, want deze zou vandaag open gaan.
Vol spanning liepen we erna toe in de hoop dat hij ECHT open was.
En ja hoor, ze hadden zich aan hun woord gehouden!
Na een heerlijke middag in het zwembad keerde we terug naar huis voor een warme/koude douche.
In de avond belde Leonidas (dit is een patient die bij ons in de kliniek lag, hier zijn we al eerder door uitgenodigd).
Hij vroeg of we zin hadden om iets met hem en zijn vrouw te gaan doen en dat we onze paspoort mee moesten nemen.
Op dat moment wisten we al genoeg, we gingen nog een keer naar het turkse gedeelte!
Hij bracht ons met de auto naar Kyrenia.
We gingen door de bergen waardoor we op een gegeven moment een mooi uitzicht hadden over de zee. Hier wilde we een foto van, dus Chantal de (snel)weg over om een foto te maken.
Ze lieten ons allerlei mooie plekjes zien;
Zo zagen we een kasteel wat als kerk wordt gebruikt, de haven van Kyrenia
waar het super gezellig was met allerlei terrasjes ed.
We gingen nog ergens kebab eten en weer terug richting huis.
Omdat hun ons twee keer hebben uitgenodigd vroegen wij ook hun te gast bij ons om nog wat te komen drinken.

De Laatste Dag;
Na eerst tot 10 uur te hebben geslapen, kregen we van Chantal heerlijke gevulde croissant waar chocolade inzat.
Na heerlijk te hebben ontbeten gingen we ons douchen en gingen we weer naar het zwembad.
Het was een erg warm dagje, waardoor we vaak in het zwembad lagen, omdat het anders niet uit te houden was!
Tegen 5 uur gingen we weer terug, waar we ook weer een douche namen.
Hierna gingen we verder met de laatste beetjes inpakken en moesten we ook nog een beetje schoonmaken.
Het was al stressen, want de koffer van Miranda ging toch echt niet dicht. Dus wat dingen eruit gehaald, opnieuw ingepakt en ga zo maar door!

Na dit even zat te zijn, gingen we op onze laatste avond uiteten in het oude gedeelte van de stad.
Voor de verandering namen we allemaal kip.
Omdat we sterretjes mee hadden genomen, moesten we wel een toetje nemen.
Deze stonden niet op de kaart, maar de ober noemde de nodige ijssoorten die ze hadden.
Wij namen aardbei.
Hierna onze mooie sterretjes aangestoken te hebben, hadden we heerlijke zwarte spikkel op ons ijs.
We proefde gelijk iets aan het ijs...dit was geen aardbeienijs, maar..... Roze-ijs!!!
Dit vonden we echt zo vies, dus hebben we het laten staan, met het excuus dat we echt vol zaten!!

Hierna gingen we de weegschaal bij het ziekenhuis halen, om voor de laatste keer te kijken hoeveel het was!
Daniela, Angela en onze knappe George hadden nachtdienst.
Nog even gezellig bijgekletst en toen we bij het gebouw van ons appartement waren..., zat er een SUPER GROTE SPIN op de deur!!!!
Chantal verzamelde al haar moed en probeerde de deur met haar voet open te doen, maar omdat deze iets te hard ging viel de spin eraf..!!!
Wij gillend weg gerend en via de parkeerplaats naar binnen gegaan.
Ook hierbij met het licht van onze telefoons gekeken of we die enge spin zagen, dit was niet het geval dus zo waren we super snel de trap opgerend.
We kwamen toch erachter dat onze koffers gewoon weg te zwaar waren!!!
Om een voorbeeld te geven, als Miranda haar koffer rechtop zette viel deze om.
Omdat de riem van Kelly om de koffer niet strak kon, vroege we onze knappe George of hij ons kon helpen.
Nadat hij deze riem strakker had gemaakt, werden we uitgenodigd om in de vakantie mee te gaan naar een camping in Griekenland.
Rond 1 uur ging George weer terug naar de kliniek
Hierna toch nog maar geprobeerd om wat te slapen.

Maandag erg vroeg in de ochtend (rond half 5) moesten we er alweer uit. Was een erg kort nachtje.
Chantal en ik nog snel gedoucht.
We hadden onze ziekenhuis pakken aangedaan met een wit hoedje met stippen.
Dit was een erg leuk gezicht, hierin leken we nog bruiner!!!
Hierna snel even onze "worstebroodjes" gegeten en de vele rommel weg gegooid.
We waren bijna klaar, toen we de taxi hoorde.
Dus Chantal en ik snel alles naar beneden gebracht, terwijl Miranda alles nog even na controleerde.
Het paste allemaal net in de taxi, omdat er meerdere mensen naar het vliegveld wilde.
Voor Helena hebben we nog iets achter gelaten in de koelkast!!!
We kwamen ziek, zwak en misselijk aan op het vliegveld, doordat chauffeur echt niet kon rijden en wij hier wagenziek door werden.
Om half 8 mochten we eindelijk gaan inchecken.
Het moment van de waarheid.
Chantal zat op de 34 kg, Kelly op de 35 kg en Miranda bijna op 37 kg.
Doordat deze mannen op Larnaca niet zo sterkt zijn, moest Miranda er 4 kilo uithalen in een tasje doen en als handbagage meenemen!
Omdat ze vonden dat wij met zijn zessen teveel handbagage hadden moest er eentje mee voor in het ruim.
Chantal offerde zich op en had ongeveer 48 kg in het ruim zitten nou!
Hierna nog wat gedronken en rond 9 uur mochten we het vliegtuig in!!
We waren als eerste in het vliegtuig, zodat we alle spullen als eerste weg konden zetten.
Om 10 voor 10 vertrokken we weer richting het koude Nederland.

Aangekomen op Nederland eerst met het vele handbagage een heel groot stuk gelopen.
De ouders vonden het allemaal erg lang duren en belde waar we bleven.
Daarna karretjes gepakt voor onze koffers. Kelly bleef op de karretjes en handbagage letten, terwijl Miranda en Chantal de koffers gingen zoeken en meenamen.

Toen we eindelijk gesetteld waren, liepen we richting onze ouders, broers/zussen en vriendinnen.
Het welkom was enorm, er was een spandoek voor ons, foto's werden gemaakt en iedereen was weer blij om weer terug te zijn.
Nog even met zijn allen wat gedronken en hierna echt richting huis.

Het grote avontuur van ons zit er weer op!
Ik moet zeggen we hebben allemaal wel eens een dip gehad, maar het was zeker de moeite waard!!!!

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor het bijhouden van onze site en de leuke reacties die we hebben gehad!!

Heel veel liefs,
Miranda, Chantal & Kelly.